Ηλιόλουστη τραγωδία

                                                     

                                                      Ηλιόλουστη τραγωδία

 

Μην αναλύεις τον ήλιο, είναι ελληνικός
με τα εφτά φωνήεντα και με τους πέντε φθόγγους
με τα σταρένια όνειρα και τις καμπύλες της κλεψύδρας
 
Η θερινή ώρα τ’ ανθρώπινου κορμιού σε μια γλώσσα
σ’ ένα τραγούδι, σ’ ένα γερό τραπέζι
ματίζοντας τον Χρόνο με φρέσκο χρόνο
 
Ιστορία είναι ότι συμβαίνει Εδώ και το χρώμα των συνεπειών 
Η εξήγηση απλωμένη στο φως του Παντού
αυτόπτης μάρτυρας η θάλασσα και τα χρονόμετρα της σκόνης
ο χωματόδρομος με τις ελιές,  τα δάκρυα των ανθρώπων
 
Απ’ την Μεσόγειο σου μιλώ, από το μπλε καντήλι
από το στόμα το ανοιχτό με τ’ αμμώδη χείλη
το εργαστήρι του κλίματος και τον υδροφόρο του πνεύματος
Σημείο βρασμού της Έντασης του Κόσμου
Τι όμορφο μέρος να μεγαλώνουνε τα όνειρά μας
 
 
Απ’ την Μεσόγειο σου μιλώ, ποιος χρειάζεται μετεωρολόγο ;
εδώ ο άνεμος είναι κορίτσι δεκαοχτώ χρονών, ένας χρυσός ξεσηκωμός
δεν πιστεύει ότι χάνεται, δεν ακολουθεί  ότι πιάνεται
 
Μην αναλύεις την ελευθερία, την ελληνικότητά της
Προσεκτικά κάνε τα βήματά της
Φτιάξε λιγάκι σοβαρά τις λεπτομέρειες της
τι κι αν φοβάμαι όσο ακριβώς κι εσύ
πάντα με το λίγο δε γίνεται να ζούμε

 

Για τις σκιές προφήτης είναι το φως

το φως που πάει κι έρχεται σαν την παλίρροια