TINKER BELL

                                        Tinker bell

 

 

Ο Παράδεισος είναι γεμάτος μελανιές
θερισμένα στάχυα και διάλογο 

Μια επίκαιρη αιωνιότητα

 
Έχω αλλάξει τόσες φορές όνομα, αριθμό και γραμμές 

μα δεν κατάφερα να πειράξω το γυμνό κορμί

το πυρακτωμένο πριν καν μπει στη φωτιά

την τεχνική που κεντάει την μοίρα της ευτυχίας  

το άγγιγμα της αιώνιας ταλάντωσης

 

Έχω διαβάσει όλα τα παραμύθια και βέβαιος είμαι 

πως υπάρχει τ’ όνομά σου

ο ανθόσπαρτος βίος σου

πως είσαι το σινιάλο για να περνάει ο νους μου

καθαρός μέσα στη χώρα της ηδονής

 

Είσαι πιο όμορφη και από τα παιδικά μου χρόνια

Πώς κυβερνάς τόση γοητεία

από το τελευταίο θρανίο μιας ανέμελης αστραπής

πώς ξέρεις τ’ όνειρο απ’ έξω κι ανακατωτά

τον τρόπο που αλλάζει το χιόνι σε διαμαντόσκονη

 Σαν ρίχνεις παντού τόσο φως

τρέχω με χαρά να ταιριάξω τόσες σκιές

Βράδιασε! Στις πόλεις βράδιασε

Η σοφία βρίσκεται ένα φιλί μακριά μας